Jak to jest z używaniem penisa przez transkobiety na HRT? Z tego co kojarzę to estrogen dość mocno ogranicza... nazwijmy to: funkcjonalność tego organu

Na początku tak ale później działa...Jest też inne odczuwanie...

Ania K pisze: 02 paź 2025, 15:30 Jak to jest z używaniem penisa przez transkobiety na HRT? Z tego co kojarzę to estrogen dość mocno ogranicza... nazwijmy to: funkcjonalność tego organu

Są różne transkobiety na różnym HRT. Kiedyś dawni lekarze dawali wszystkim jeden zestaw leków, więc czy ktoś chciał, czy nie chciał, to efekt był taki sam. Na ogół dawano wszystkim translaskom bloker testosteronu pod postacią cyproteronu - słynny Androcur, który ucinał wszelkie libido i jego skutki. Ucinał zresztą nie tylko to, ale wszystko i chyba tylko Opatrzności (czymkolwiek jest) należy dziękować, że nie ucinał całkiem życia, chociaż podobno się zdarzało. Moje (i nie tylko moje) doświadczenia z Androcurem są bardzo złe - brałam go na tyle krótko, żeby nie wyrządził mi większych szkód, ale na tyle długo, żeby się przekonać, że to trucizna, której zażywać nie chcę, bo mi wszystko psuje: i fizycznie, i psychicznie. Znam przypadki lasek, które chwaliły ten specyfik, ale to były głównie radykalne true trans, więc mam powody przypuszczać, że chwaliły ze względów ideologicznych. Po kilku miesiącach "terapii" Androcurem w zasadzie można zapomnieć o czymś takim jak pociąg seksualny, wzwód, ejakulacja etc. I to niekoniecznie tymczasowo - u jednych wraca po odstawieniu, u innych nie. W każdym razie to nie dla mnie.

Ale dziś można załatwić to całkiem inaczej, bo są już inni lekarze. Ja np. z moją lekarką dokładnie omówiłam cele terapii hormonalnej i powiedzialam, na czym mi zależy. Biorę taki lajtowy bloker testosteronu (substancja czynna: spironolakton) i do tego walerian estradiolu w postaci zastrzyków (najlepsze estrogeny jakie znam). Ponieważ moja lekarka jest endokrynologiem i seksuologiem w jednym, więc dawkuje mi leki tak, bym miała to, o co mi chodzi, a jednocześnie, by nie wpędzać mojego organizmu w niepotrzebny bałagan. Zachowuję więc nieco wyższy poziom testosteronu przy całkiem przyzwoitym poziomie estrogenu (mniej więcej jak u przeciętnej kobiety) po to właśnie, by móc prowadzić normalne życie seksualne. To się naprawdę da zrobić. To nie wyklucza efektów feminizacyjnych estradiolu, bo cycki same z siebie rosną mi jak nastolatce - więc to jest najlepszy dowód, że to działa. Dzięki takim gimnastykom z lekami i ich dawkami mam to, na czym mi zależało. Ale robię to pod okiem specjalisty seksuologa-endokrynologa.

Więc rozwiewając wątpliwości: można byc translaską i mieć sprawnego penisa z działającą hydrauliką. Wszystko zależy, co komu jest potrzebne do optymalnego samopoczucia.

To może i ja swoje 3 grosze dołożę.
Jestem na Androcur, ale dużo niższej dawce niż początkowo zapisanej: 12,5mg co drugi dzień vs 25mg codziennie (koszmar). Testosteron mam na poziomie 20 ng/dl czyli dość nisko. Istnieje jeszcze coś takiego jak monoterapia, czyli HRT na samym estrogenie. Jak by ktoś chciał mogę spróbować wyjaśnić na jakiej zasadzie to działa w teorii. To jest istotne o tyle, że wysoki poziom estradiolu blokuje produkcję testosteronu, ale u każdej działa to chyba inaczej, więc dokładne dawki blokera są mocno indywidualne i zależne też od poziomu estradiolu.
Niski testosteron sprawia, że z początku libido spada praktycznie do zera. Ale z czasem, jak mózg przestawia się na estradiol, to libido powraca. Jednak drugim efektem niskiego testosteronu jest zatrzymanie produkcji spermy, więc podczas orgazmu nie ma ejakulatu (płyn jest po prostu rzadszy). W sumie nie wiem czy kogokolwiek to będzie interesować

A co do samego tematu głównego; podobają mi się i kobiety i mężczyźni, ale chyba bardziej ciągnie mnie do penisów. I tu jest problem, bo potrzebuję też emocjonalnej więzi, a z tym jest naprawdę ciężko u mężczyzn. Dlatego też powoli dochodzę do wniosku, że inne transkobiety są/będą moim złotym środkiem? Czas pokaże

Lexi,
mnie podobają się wyłącznie kobiety, zarówno cis jak i trans. Mężczyźni nie krecą mnie wcale, chociaż jestem wielką fanką penisów. Trochę zaczynam się w tym gubić, zwłaszcza że mój własny zaczyna mnie irytować. W fantazjach i marzeniach zastępuje go damskim odpowiednikiem. Chyba chętnia bym się go pozbyła.
Sabina

Można się w tym pogubić, to prawda może też powinnam zaznaczyć, że w moim przypadku też chodzi o te zewnętrzne penisy.

To co stoi na przeszkodzie? Działaj w tym kierunku ... To do Sabiny

Justyna, posiadanie kobiecego ciała nęci i kusi, ale raczej się nie zdecyduję na działania w tym kierunku. Jak dla mnie zbyt skomplikowany jest bilans zysków i strat.

No tak to pozostają pragnienia.

Lexi pisze: 23 paź 2025, 23:19 A co do samego tematu głównego; podobają mi się i kobiety i mężczyźni, ale chyba bardziej ciągnie mnie do penisów. I tu jest problem, bo potrzebuję też emocjonalnej więzi, a z tym jest naprawdę ciężko u mężczyzn. Dlatego też powoli dochodzę do wniosku, że inne transkobiety są/będą moim złotym środkiem? Czas pokaże

Mam podobne wnioski. Nawiązywanie więzi emocjonalnych z mężczyznami to orka na ugorze. Z mężczyzny użyteczny jest tylko penis (z najbliższymi przyległościami). Reszty mogłoby nie być